ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ

ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΕΙΝΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

   Ὅσοι, φοβούμενοι τὸν Οἰκουμενισμόν, προσχωροῦν εἰς τοὺς Παλαιοημερολογίτας, δὲν κερδαίνουν ἄλλο τι, εἰμή, φεύγοντες μίαν αἵρεσιν, προσχωροῦν εἰς μίαν ἄλλην. Βεβαίως, δὲν ἔχουσι συνείδησιν ὅτι προσχωροῦν εἰς αἵρεσιν, ἀλλὰ τοῦτο οὐδαμῶς μεταβάλλει τὰ πράγματα.

Μὴ νομίσῃς ὅτι εἶμαι ἄδικος ἢ ὑπερβολικός. Θὰ ἀποδείξω ὡς ἀληθῆ τὸν ἰσχυρισμόν μου. Καὶ ἰδού.

   Τί εἶνε αἵρεσις; Ἡ νοθεία τῆς Πίστεως! Τί εἶνε ὅμως νοθεία τῆς Πίστεως; Ἡ ἀθέτησις Δογμάτων; Βεβαίως καὶ αὐτὸ εἶνε νοθεία τῆς Πίστεως, ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνον αὐτό. Νοθεία τῆς Πίστεως εἶνε καὶ ἡ ἀναγωγὴ εἰς Δόγματα Πίστεως πραγμάτων μὴ ὄντων τοιούτων. Ἂν δηλαδὴ θελήσῃ τις νὰ ἀναγάγῃ εἰς Δόγμα Πίστεως, εἰς ὅρον σωτηρίας, πρᾶγμά τι δευτερεῦον, ἔστω καὶ καλόν, τότε καθίσταται αὐτομάτως αἰ-ρε-τι-κός!

   Θέλεις παράδειγμα; Ἔχεις τοὺς περιφήμους Εὐσταθιανούς! Τί ἔπραξαν αὐτοί; Ἠθέτησαν Δόγματα Πίστεως; Ποῖον; Μήπως τὸ περὶ Ἁγίας Τριάδος; Μήπως τὸ περὶ τῶν δύο φύσεων τοῦ Κυρίου; Μήπως τὸ περὶ Ἀγγέλων; Μήπως τὸ περὶ Διαβόλου, κ.λπ., κ.λπ.; Ὄχι! Οὐδὲν Δόγμα ἠθέτησαν. Ἀλλὰ τότε τί ἔπραξαν; Ἀνήγαγον εἰς Δόγματα Πίστεως, εἰς ὅρους σωτηρίας, πράγματα δευτερεύοντα. Τὴν ἀγαμίαν καὶ τὴν ἀποχὴν κρεῶν. Ἡ Ἐκκλησία ἔλεγε: Καλὰ καὶ ἅγια καὶ θεάρεστα καὶ ἀξιοσύστατα εἶνε αὐτὰ τὰ πράγματα, ἀλλὰ δὲν εἶνε ὅροι σωτηρίας, δὲν εἶνε Δόγματα Πίστεως.

Ὄχι! Ἐφρύαττον οἱ Εὐσταθιανοί! Ὁ μὴ ἀπεχόμενος γάμου καὶ κρεῶν οὐ δύναται σωθῆναι!

Τί συνέβη τότε; Ἡ Ἐκκλησία διὰ τῆς ἐν Γάγγρᾳ Συνόδου ἀπεκήρυξεν αὐτοὺς ὡς αἱρετικοὺς καὶ ἐξεφώνησε κατ᾿ αὐτῶν ὁρμαθὸν ἀναθεμάτων.

   Καλὴ καὶ ἁγία εἶνε ἡ ἑορτολογικὴ ὁμοιομορφία (ἡ ὁποία πάντως οὐδέποτε ὑπῆρξε καθολικῶς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ), ἀλλὰ δὲν εἶνε Δόγμα Πίστεως, δὲν εἶνε ὅρος σωτηρίας.

Ὄχι! Κραυγάζουν οἱ Παλαιοημερολογῖται! Ἡ διάσπασις τῆς ἑορτολογικῆς ὁμοιομορφίας (Σημ.: Πότε ὅμως ἡ Ἐκκλησία ἐγνώρισεν ἀπόλυτον ἑορτολογικὴν ὁμοιομορφίαν;) ἐστέρησε τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Χάριτος, κατέστησεν (ἄκουσον καὶ φρῖξον!) ἄκυρα τὰ Μυστήρια αὐτῆς καὶ ἑπομένως οἱ Νεοημερολογῖται εἶνε ἐκτὸς Χάριτος, ἤτοι ἐκτὸς σωτηρίας!!

   Αὐτὸς ὁ φρικαλέος ἰσχυρισμὸς συνιστᾷ φοβερὰν αἵρεσιν καὶ βλασφημίαν κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀνήγαγον οἱ ταλαίπωροι εἰς Δόγματα Πίστεως, εἰς ὅρους σωτηρίας, στοιχεῖα ... ἡμερολογιακὰ καὶ ἑορτολογικά!...

   Οὐδεὶς βεβαίως θεωρεῖ καλὸν πρᾶγμα τὴν ὕπαρξιν δύο ἡμερολογίων ἐν τῷ χώρῳ τῆς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Κακῶς, κάκιστα ἐγένετο ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου. Ἀλλ᾿ ἀπὸ τοῦ σημείου τούτου μέχρι τοῦ σημείου νὰ ἴδωμεν τὰ ἡμερολόγια ὡς ... Δόγματα Πίστεως καὶ νὰ ἐξαρτήσωμεν ἐξ αὐτῶν τὸ κῦρος τῶν Μυστηρίων καὶ τὴν ἐπίτευξιν τῆς σωτηρίας, ἡ ἀπόστασις εἶνε ἀβυσσαλέα.

   Ἂς ἐκράτουν οἱ Παλαιοημερολογῖται τὸ παλαιὸν ἡμερολόγιον, ἀλλ᾿ ἂς διετήρουν τὴν κοινωνίαν πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν. Οὐδεὶς τότε κίνδυνος. Αὐτοὶ ὅμως ἔφθασαν νὰ ἀποκοποῦν τῆς Ἐκκλησίας, ἵνα μή ... ἀπολέσουν τὴν Χάριν καὶ τὴν σωτηρίαν!...

Δὲν ἀγνοῶ ὅτι ὑπάρχουν καὶ Παλαιοημερολογῖται, μὴ δεχόμενοι αὐτὰς τὰς βλασφημίας, ἀλλὰ τί τὸ ὄφελος, ἐφ᾿ ὅσον ὑπάρχουν ἄλλοι - καὶ μάλιστα ἡ ἡγεσία αὐτῶν -, ὑποστηρίζοντες αὐτὰς τὰς αἱρετικὰς θέσεις;  

Ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Ἰ. Θεοδωρόπουλος

Ἐν Ἀθήναις τῇ 22ᾳ Ἰουλίου 1971

("Τὰ Δύο Ἄκρα - Οἰκουμενισμὸς & Ζηλωτισμός",
Ἔκδοσις Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζῆνος,
Ἔκδοσις Γ΄ , 2008, σ. 105-107)