Πολλοὶ διερωτῶνται: Ἂν διαπιστωθῇ ὕπαρξις λογικῶν ὄντων καὶ εἰς ἄλλους πλανήτας, δὲν θὰ ὑποστῇ κλονισμὸν ἡ Χριστιανικὴ Πίστις;
Ἀλλ᾿ ἡ Χριστιανικὴ Πίστις δὲν εἶνε ἀνθρωπίνη ἀνακάλυψις· εἶνε θεϊκὴ ἀποκάλυψις καὶ ὡς τοιαύτη εἶνε ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ καὶ εἰς τὴν Γῆν καὶ εἰς τὸν Οὐρανόν. Ποία λοιπὸν ἀνακάλυψις, ποία ἐφεύρεσις, ποῖον ἐπίτευγμα εἶνε δυνατὸν νὰ βλάψῃ τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως Ἀλήθειαν; Ἂν ὑπάρχωσι λογικὰ ὄντα εἰς ἄλλους πλανήτας (ὑποθετικῶς βεβαίως ὁμιλοῦμεν, διότι οὐδεμίαν ἐπιστημονικὴν ἔνδειξιν περὶ τούτου ἔχομεν), τότε ἓν ἐκ τῶν τριῶν θὰ συμβαίνῃ:
α΄) Οἱ "ἄνθρωποι" ἐκεῖνοι θὰ ζῶσιν εἰς προπτωτικὴν κατάστασιν. Δηλαδὴ θὰ ζῶσιν ὡς ἔζων ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα ἐν τῷ Παραδείσῳ πρὸ τῆς παρακοῆς.
β΄) Οἱ "ἄνθρωποι" ἐκεῖνοι θὰ εὑρίσκωνται εἰς τὴν αὐτὴν καὶ ἡμεῖς κατάστασιν, ὁ δὲ Θεὸς θὰ ᾠκονόμησεν ὡς Αὐτὸς οἶδε τὴν σωτηρίαν αὐτῶν.
γ΄) Ἡ Θυσία τοῦ Κυρίου ἐπὶ Γῆς θὰ ἰσχύῃ καὶ δι᾿ αὐτούς.
Τίς οἶδεν ἂν ἡ μετάβασις ἡμῶν εἰς ἄλλους κόσμους δὲν ἐξυπηρετῇ τὰ πάνσοφα Σχέδια τῆς Θείας Προνοίας; Μετέβημεν εἰς ἄλλας ἠπείρους, ὡς ἡ Ἀμερική, καὶ ἐκηρύξαμεν ἐκεῖ τὸ Εὐαγγέλιον. Τί διαφέρει ἂν τὸ αὐτὸ συμβῇ καὶ εἰς ἀνθρώπους, οὐχὶ ἄλλων ἠπείρων, ἀλλ᾿ ἄλλων πλανητῶν; Ὑποθέσεις βεβαίως, πάντα ταῦτα, ἀλλ᾿ εἴπομεν ὅτι ὑποθετικῶς ὁμιλοῦμεν.
Ἐὰν πάντως ἀπεδεικνύετο ἡ ὕπαρξις λογικῶν ὄντων εἰς ἄλλους κόσμους, τότε ἡ φράσις τοῦ Ἀποστόλου Παύλου περὶ "τινὸς κτίσεως ἑτέρας" (Ῥωμαίους Η΄ 39) *, ἡ μέχρι σήμερον θεωρουμένη ὡς ἁπλὴ ὑπόθεσις, θὰ ἐλάμβανεν ἐνάργειαν προφητικοῦ λόγου.
* Ὑποσημείωσις ἱστολογίου:
Ὑπάρχει καὶ ἕτερον Ἁγιογραφικὸν χωρίον, τὸ ὁποῖον μπορεῖ νὰ ἐκληφθῇ ὡς προφητικὸς λόγος περὶ τῶν ἐξωγηίνων, ἐὰν ποτὲ ἀνακαλυφθοῦν:
«Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης.»
(κατὰ Ἰωάννην Ι΄ 16)
Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου Ἀρχιμανδρίτου
Ἄρθρα - Μελέται - Ἐπιστολαί, τόμος Α΄
Ἔκδοσις Β΄, ἐν Ἀθήναις 1986
σελὶς 299
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου