Ἡ Ἀξιοπιστία τῆς Μεθόδου Χρονολογήσεως μὲ τὸν Ἄνθρακα 14

                 Ὑπάρχουν τέσσερεις (4) μέθοδοι χρονολογήσεως μὲ βάσιν τὰ ῥαδιενεργὰ στοιχεῖα. Μία ἐξ αὐτῶν εἶνε ἡ χρονολόγησις τῶν εὑρημάτων (πετρωμάτων, ἀπολιθωμάτων) μὲ τὸν ῥαδιενεργὸν Ἄνθρακα 14 (C-14).

            Ὁ ἄνθραξ 14 εἶνε ὁ ἄνθραξ που σχηματίζεται εἰς τὰ ἀνώτερα στρώματα τῆς ἀτμοσφαίρας. Ἄζωτον τῆς ἀτμοσφαίρας καὶ νετρόνια τῆς κοσμικῆς ἀκτινοβολίας (ποὺ βομβαρδίζουν διαρκῶς τὴν ἀτμοσφαιραν) δίδουν τὸν ῥαδιενεργὸν ἄνθρακα (C-14). Αὐτὸς διαπερνᾶ τὴν ἀτμόσφαιραν καὶ εἰσχωρεῖ εἰς τὰ σώματα τῶν φυτῶν καὶ τῶν ζῴων. Ὅταν ἀποθάνῃ ἕνας ὀργανισμός, σταματᾶ νὰ προσλαμβάνῃ Ἄνθρακα 14. Τότε, ἐπειδὴ αὐτὸς διασπᾶται, ὀλιγοστεύει συνεχῶς ἐντὸς τοῦ νεκροῦ ὀργανισμοῦ.
      Ἡ μέτρησις τοῦ Ἄνθρακος 14 εἰς τὰ ἐργαστήρια, ἐπιτρέπει τὸν ὑπολογισμὸν τοῦ χρόνου ποὺ ἐπέρασεν ἀπὸ τὸν θάνατον τοῦ ὀργανισμοῦ, μέχρι τὴν ἐξέτασίν του ἀπὸ τοὺς ἐπιστήμονας.

 


 Ὁ Ἄνθραξ 14 ἔχει ἡμιζωὴν 5,730 ἔτη περίπου. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάθε 5,730 ἔτη μειώνεται ἡ ποσότης του κατὰ τὸ ἥμισυ.

Αὐτὴ εἶνε μία συσκευὴ ἀνιχνεύσεως ῥαδιενεργῶν στοιχείων, ὅπως εἶνε τὸ Οὐράνιον καὶ ὁ Ἄνθραξ 14.

 Ὑπάρχουν ὅμως, μερικὰ προβλήματα, ὅπως:

1ον)   Διὰ τὴν ὀρθὴν μέτρησιν τῆς ποσότητος C14 εἰς ἕνα ὀργανισμόν, ἀπαιτεῖται ἰσοῤῥοπία μεταξὺ τῆς ποσότητος παραγωγῆς C14 καὶ διασπάσεως, πρᾶγμα ποὺ δὲν ὑφίσταται ἀκόμα! 

(Μετρήσεις δείχνουν ὅτι σήμερον ὑπάρχει περισσοτέρα παραγωγὴ C14 ἀπὸ τὴν διάσπασιν 

κατὰ 25%! Κατ᾿ ἀκρίβειαν, σήμερον ὑπάρχει περισσότερος C14 ἀπὸ ὅτι ὑπῆρχεν πρὸ 10 ἐτῶν!).

 Ὁ Dr. Williard Libby εἶνε ὁ ἐφευρέτης αὐτῆς τῆς μεθόδου χρονολογήσεως, κατὰ τὸ 1949, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τὸ βραβεῖον Νόμπελ δι᾿ αὐτήν του τὴν ἀνακάλυψιν.

2ον)   Ἕνας παράγων ποὺ πρέπει νὰ ἔχωμεν ὑπ᾿ ὄψιν μας, εἶνε ὅτι μετὰ ἀπὸ 45 ἡμιζωάς, δὲν μπορεῖ

 νὰ μετρηθῇ (διότι μοιράζεται ὡς ἑξῆς 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, ...) ὁπότε δὲν ἀνιχνεύεται.

        Ὡς ἐκ τούτου...

3ον)    Ἐπειδὴ ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως τῶν ῥαδιενεργῶν στοιχείων εἰς τὰς συγχρόνους μετρήσεις εἶνε σταθερός, θεωρεῖται ὅτι πάντοτε αὐτὸς ὁ ῥυθμὸς ἦτο σταθερός. Ἀλλοιῶς, δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ χρονολόγησις. 

Αὐτὸ ὅμως, ἀπεδείχθη ὅτι δὲν εἶνε σωστόν. Ὁρισμένοι ἐξωτερικοὶ παράγοντες παρεμβαίνουν καὶ ἀλλάζει ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως. Ἡ πυρηνικὴ βιομηχανία πλέον, στηρίζεται εἰς τὴν ἐπιτάχυνσιν τοῦ ῥυθμοῦ διασπάσεως, μὲ ἐμπλουτισμὸν Οὐρανίου. Αὐτὸς ὁ ἐμπλουτισμός, ἀπεδείχθη ὅτι γίνεται καὶ μὲ φυσικὸν τρόπον, ἀλλάζοντας τὸν φυσικὸν ῥυθμὸν διασπάσεως καὶ ἀνατρέποντας τὰς χρονολογήσεις ἑκατομμυρίων καὶ δισεκατομμυρίων ἐτῶν, μειώνοντάς τας εἰς μόνον μερικὰς χιλιάδας ἐτῶν! 

4ον)    Διὰ νὰ γίνῃ δυνατὴ ἡ χρονολόγησις, θεωρεῖται ὅτι ἀρχικῶς ἡ συγκέντρωσις τῶν ῥαδιενεργῶν οὐσιῶν εἰς τὸ εὕρημα ἦτο μηδενική. Αὐτὸ ὅμως, εἶνε αὐθαίρετον! Οὔτε ἀπεδείχθη ποτέ, οὔτε εἶνε δυνατὸν νὰ ἀποδειχθῇ ποτέ, ὅπως τονίζει ὁ ἀστρονόμος Ἄλλαν Γ. Σάνταζ εἰς τὸ βιβλίον "Ἐπιστημονικὸν Ἔτος", τοῦ 1968. Καὶ ὁ λόγος; Διότι κανεὶς ἀστροφυσικὸς δὲν ἦτο παρὼν εἰς τὴν δημιουργίαν τους! 

Καὶ ὁ καθηγητὴς τῆς Μεταλλουργίας Μέλβιν Ἀ. Κούκ, εἶνε κατηγορηματικός: «Ἀτυχῶς, μόνον ὑποθέσεις μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιος, δι᾿ αὐτὰς τὰς συγκεντρώσεις ῥαδιενεργῶν στοιχείων. Τὰ χρονολογικὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἐπιτυγχάνονται τοιουτοτρόπως, δὲν μποροῦν νὰ εἶνε παρὰ ὑποθέσεις» (Prehistory and Earth Models, σελ. 24).

 Καὶ κάτι ἄκρως σημαντικόν!

   Εἰς ἕνα λείψανον (π.χ. ζῴου), μποροῦμε νὰ μετρήσωμεν καὶ μάλιστα μὲ πολλὴν ἀκρίβειαν, τὸν C14 ποὺ ἔχει καὶ τὸν ῥυθμὸν διασπάσεώς του, ἀλλά:

   1ον) Δὲν γνωρίζουμε τὴν ἀρχικὴν ποσότητα C14 ποὺ εἶχεν τὸ ζῷον, ὅταν ἀπέθανε καὶ 
   2ον) Δὲν γνωρίζουμεν ἂν ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως ἦτο σταθερός!

   

Τὸ κατωτέρω παράδειγμα εἶνε πολὺ χαρακτηριστικόν!

Εἰσερχόμεθα εἰς ἕνα δωμάτιον ὅπου ἀνάβει ἕνα κερί. Μποροῦμε νὰ μετρήσωμε τὸ ὕψος του καὶ τὸν ῥυθμὸν καύσεώς του, ἀλλά ...

1ον) Πότε ἄναψε;
2ον) Πόσον ἦτο τὸ ἀρχικόν του ὕψος;
3ον) Καιγόταν πάντοτε μὲ τὸν ἴδιον ῥυθμόν;





Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, ἂς ἴδωμε καὶ 

τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς μεθόδου...


   

Ζῶντα μαλάκια/ὀστρακόδερμα εἶχαν

 χρονολογηθῆ μὲ τὸν C14 καὶ εὑρέθησαν

 ὅτι ἦσαν 2,300 ἐτῶν!!!







 Φρεσκοσκοτωμένη φώκια ἔδειξεν ὅτι 

 ἀπεβίωσε πρὸ 1.300 ἐτῶν!!!    ------------->>









Κελύφη ζώντων σαλιγκαριῶν ἔδειξαν ὅτι 

εἶνε 27,000 ἐτῶν!!!










Ἕνα μέρος τοῦ σώματος ἑνὸς μαμμοὺθ

 ἔδειξεν ὅτι εἶνε 29,500 ἐτῶν 

καὶ ἄλλο μέρος τοῦ ἰδίου μαμμοὺθ

 ἔδειξεν ὅτι εἶνε 44,000 ἐτῶν!!!




Τὸ κάτω ἄκρον τοῦ ποδὸς ἑνὸς μαμμοὺθ 

ἔδειξεν ἡλικίαν 15,380 ἐτῶν, 

ἐνῷ τὸ δέρμα καὶ ἡ σάρξ του 21,300 ἐτῶν!!!






Ζῶντες πιγκουΐνοι ἔδειξεν

 (πάντοτε ὁμιλοῦμε περὶ τῆς μεθόδου

 χρονολογήσεως τοῦ Ἄνθρακος 14) 

ὅτι εἶνε 8,000 ἐτῶν!!!




     Τὰ ἀνωτέρω παραδείγματα εἶνε ἁπλῶς ἐνδεικτικά!

 Ὑπάρχουν πολὺ περισσότερα καὶ δείχνουν τὴν παντελῆ ἀναξιοπιστίαν τῆς μεθόδου χρονολογήσεως μὲ τὸν Ἄνθρακα 14!