Ποῖος ἐδημιούργησε τόν Θεόν;

   Ἕνα σύνηθες ἐρώτημα τῶν ἀπίστων κυρίως ἀνθρώπων, ποὺ θέτουν ὅταν συζητοῦν μὲ τοὺς πιστούς, εἶνε "Ἂν ὑπάρχῃ θεός, τότε ποῖος τὸν ἐδημιούργησε; Καὶ τὸν δημιουργὸν τοῦ θεοῦ ποῖος τὸν ἐδημιούργησε; κ.ο.κ."

   Αὐτὸ βεβαίως, ἐνῷ φαινομενικῶς εἶνε ἕνα εὔλογον ἐρώτημα, ἐν τούτοις εἶνε σοφιστεία καὶ κρύβεται ἡ πονηρία τῶν ἀπίστων! Διότι, θέτοντας αὐτὸ τὸ εὐλογοφανὲς ἐρώτημα, εἰς τὴν πραγματικότητα προσπαθοῦν νὰ περάσουν τὴν πλανεμένην θέσιν τους ὅτι, ἐφ᾿ ὅσον δὲν ὑπάρχει μία ἀρχή, ἀλλὰ πάντοτε θὰ ἀναζητῆται ὁ δημιουργὸς τοῦ δημιουργοῦ τοῦ δημιουργοῦ, κλπ., ἄρα δὲν ὑπάρχει θεός! Ἢ μᾶλλον, δὲν ὑπάρχει εἷς Θεὸς Δημιουργὸς τοῦ κόσμου, ἀλλὰ ὁ κόσμος εἴτε ὑπῆρχε πάντοτε καὶ ἄρα θεοποιεῖται ὁ κόσμος, δηλαδὴ τὸ ὑλικὸν σύμπαν, ἡ κτῖσις, εἴτε θεοποιεῖται ἡ ... θεωρία τῆς ἐξελίξεως, κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ πάντα ἔγιναν ἀπὸ τὸ τίποτε καὶ ἐξελίχθησαν ὅπως τὰ βλέπουμε σήμερον, ἔτσι ἀπὸ μόνα τους ὅλως τυχαίως!

   Ποῖος δύναται νὰ ἰσχυρισθῇ ὅτι ἠμπορεῖ νὰ πείσῃ ἕνα ἄπιστον μὲ ἐπιχειρήματα; Ἀκόμα καὶ θαύματα νὰ γίνουν ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν του, δὲν εἶνε σίγουρον ὅτι θὰ πεισθῇ! Τί λέγω; Ἀκόμα καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς νὰ παρουσιασθῇ ἐνώπιον ἑνὸς ἀπίστου, ὅπως πολλοὶ τὸ ζητοῦν ὡς προϋπόθεσιν τῆς πίστεώς τους, δὲν σημαίνει ὅτι ὁπωσδήποτε θὰ πιστεύσῃ! Ἀπόδειξις τούτου ἡ ἔλευσις τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμον, δηλαδὴ ἡ Ἐνανθρώπισις τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, κατὰ τὴν ὁποίαν ἄλλοι μὲν ἐπίστευσαν, ἕτεροι δὲ ἔμειναν ἄπιστοι, μερικοὶ μάλιστα ἠναντιώθησαν εἰς τοιοῦτον βαθμόν, ὥστε ἔφθασαν εἰς τὸ σημεῖον νὰ θανατώσουν καὶ νὰ ἐξαφανίσουν (ὅσον τοὺς ἦτο δυνατόν) αὐτὴν τὴν παρουσίαν καὶ φανέρωσιν!

   Ἐν τούτοις, θὰ ἐπιχειρήσω νὰ δώσω μίαν ἀπάντησιν, ἡ ὁποία εἶνε πολὺ ἁπλή, ἀλλὰ βασίζεται εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Θεοῦ εἰς ἡμᾶς. Ἄλλως τε πῶς θὰ ἦτο δυνατὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον νὰ προσεγγίσῃ τοιαῦτα θέματα ἀπὸ μόνος του, χωρὶς νὰ πλανηθῇ;

Παίρνω ὡς δεδομένον ὅτι ὑπάρχει ὁ Θεὸς καὶ αὐτὸ τὸ γνωρίζουμε διότι μᾶς Ἀπεκαλύφθη! Καὶ ἡ Παρουσία Του εἶνε ζωντανὴ εἰς τὴν ζωὴν τῶν πιστῶν. Ἔχομε δηλαδή, τὴν ἐμπειρίαν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν ζωήν μας καὶ δὲν χρειαζόμεθα μεγαλυτέραν ἀπόδειξιν! Οὔτε ἀπὸ βιβλία, οὔτε ἀπὸ μαρτυρίες, οὔτε ἀπὸ θαύματα, ποὺ καὶ αὐτὰ ὑπάρχουν.

Ὁ Θεὸς λοιπόν, ὁ Δημιουργὸς τοῦ παντός, εἶνε δημιουργὸς τοῦ χρόνου καὶ τοῦ χώρου! "Ἐν ἀρχῇ (δημιουργία τοῦ χρόνου) ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν (δημιουργία τοῦ χώρου)" (Γένεσις Α΄ 1)! Ἐφ᾿ ὅσον ἔχομε δημιουργία τοῦ χρόνου ταὐτοχρόνως μάλιστα μὲ τὸν χῶρον καὶ οὔτε ὁ χρόνος εἶνε προγενέστερος τοῦ χώρου, οὔτε ὁ χῶρος εἶνε προγενέστερος τοῦ χρόνου, τότε ἡ ἐρώτησις "Ποῖος ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ τὸν Θεόν;" δὲν ἔχει νόημα! Εἶνε δηλαδή, μία ἀνόητος ἐρώτησις! Καὶ ὁ λόγος ποὺ εἶνε ἀνόητος ἡ ἐρώτησις, εἶνε πολὺ ἁπλός. Διότι τὸ ῥῆμα εἰς τὴν ἐρώτησιν, εἶνε παρελθοντικοῦ χρόνου! Τὸ ῥῆμα "ἐδημιούργησε" προϋποθέτει χρόνον καὶ μάλιστα παρελθοντικόν! Ὅμως, ὁ Θεὸς εἶνε ὁ δημιουργὸς τοῦ χρόνου! Ὁπότε, δὲν ὑπῆρχε παρελθόν, ὅπως καὶ καμμία ἄλλη διάστασις τοῦ χρόνου, πρὸ τῆς δημιουργίας τοῦ χρόνου! Συνεπῶς, δὲν ὑπῆρχε τίποτε πρὸ τοῦ Θεοῦ! Ὁ Θεὸς εἶνε ἡ ἀρχή, ὅπως μᾶς τὸ ἀποκαλύπτει ὁ Ἴδιος. 

"Ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος" (Ἀποκάλυψις ΚΑ΄ 6)

Ἕνα ἐνδιαφέρον βίντεο ἐπὶ τοῦ θέματος :