Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Ἡ ἀλήθεια διὰ τὸν θάνατον τῆς πλατωνικῆς φιλοσόφου Ὑπατίας

     
      Μια συκοφαντία που διαδίδεται από κύκλους φραγκολεβαντίνων(*) - αρνητών της φυλετικής συνέχειας του Ελληνισμού, με το προσωπείο των αρχαιολατρών, είναι ότι η κατακρεούργηση της φιλοσόφου Υπατίας, είχε θρησκευτικά κίνητρα και ότι υπεύθυνος για αυτή την πράγματι βάρβαρη πράξη ήταν ο Κύριλλος Αλεξανδρείας [μέσα στα πλαίσια αυτής της ανιστόρητης προπαγάνδας, μέχρι και ταινία βγήκε («Agora»)]!

      Ας δούμε το σκηνικό εκείνης της περιόδου που επικρατούσε στην Αλεξάνδρεια. 

      Το κλίμα εκείνη την περίοδο ήταν ιδιαίτερα τεταμένο στην Αλεξάνδρεια, όπου υπήρχαν ανάμεσα στους όχλους της πόλης κόντρες και συγκρούσεις, άλλωστε οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας είχαν την φήμη των «ταραχοποιών» [Σωκράτης Σχολαστικός, «Εκκλησιαστική Ιστορία», Ζ’ 7]. Το 412 μ.Χ. λοιπόν, ο Κύριλλος προβλήθηκε ως διάδοχος του Θεόφιλου για την θέση του πατριάρχη, υπήρχε όμως μια μερίδα που διαφωνούσε με την εκλογή Κυρίλλου, η μερίδα αυτή προέρχονταν από αυτοκρατορικούς κύκλους και κυρίως από τον έπαρχο Ορέστη, ο οποίος επίσης ήταν χριστιανός. Η σύγκρουση μεταξύ Κυρίλλου και Ορέστη επήλθε, επειδή η εκλογή του πρώτου επέφερε μια επέκταση των εξουσιών του σε δημόσια και ιδιωτικά θέματα [Maria Dzielska, «Υπατία η Αλεξανδρινή», εκδόσεις Ενάλιος, 1997, σελ. 160]. Συγκεκριμένα η σύγκρουση ήρθε επειδή ο Ορέστης υποστήριζε το εβραϊκό στοιχείο της πόλης (στο σημείο αυτό να πούμε ότι οι Εβραίοι προκαλούσαν και συγκρούονταν με τους Χριστιανούς της πόλης) και έφτασε στο σημείο να συλλάβει και να μαστιγώσει τον Κύριλλο επειδή Εβραίοι της περιοχής κατήγγειλαν στον Ορέστη, ότι ο Κύριλλος έχει σκοπό να εγείρει τους χριστιανούς σε αντι-ιουδαϊκή στάση [Παναγιώτης Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», τόμος Δ΄, εκδόσεις Κυρομάνος, 2006, σελ. 341]. 


      Ο Κύριλλος λοιπόν μετά από αυτό το γεγονός, συγκέντρωσε τους προύχοντες Εβραίους και τους παρακάλεσε να σταματήσουν αυτές τις ενέργειες. Όμως εκείνη τη νύχτα Ιουδαίοι άρχισαν να διαδίδουν φήμες ότι πυρπολούνταν ο ναός του αγίου Αλεξάνδρου, και έπιασαν σε ενέδρα Χριστιανούς που έτρεχαν να περισώσουν το ναό, δολοφονώντας πολλούς από αυτούς. Για τα επεισόδια αυτά δεν έγιναν διώξεις. Όμως ο Κύριλλος, ενεργώντας βάση των δικαιωμάτων που είχε σαν επίσκοπος Αλεξανδρείας, κατάσχεσε τις συναγωγές των Ιουδαίων και απέλασε τους Ιουδαίους από την Αλεξάνδρεια, δημεύοντας παράλληλα την περιουσία αυτών που πρωτοστάτησαν στις δολοφονίες. Για τα μέτρα του αυτά, ο Κύριλλος ήρθε σε κόντρα με τον Ορέστη [Σωκράτης Σχολαστικός, «Εκκλησιαστική Ιστορία» 7.13]. 


      Έτσι λοιπόν αυτή η πράξη του Κυρίλλου εξοργίζει τον Ορέστη, ο Κύριλλος όμως μετά από την πίεση του περίγυρου του, θέλει να μιλήσει στον Ορέστη, αυτός όμως αρνείται, και ο Κύριλλος προσπαθεί να πιέσει την κατάσταση με τη βοήθεια εκατοντάδων μοναχών οι οποίοι κατηγορούσαν τον Ορέστη ως ειδωλολάτρη. Ένας από αυτούς, ο μοναχός Αμμώνιος πέταξε μια πέτρα στον έπαρχο η οποία και τον χτύπησε, πλήθος όμως χριστιανών υπερασπίστηκαν τον Ορέστη και διέλυσαν την ομάδα των μοναχών. Ο έπαρχος διατάζει τη σύλληψή του Αμμωνίου, τον καταδικάζει σε βασανιστήρια και τελικά πέθανε από αυτά. Ο Κύριλλος προσπαθεί να πείσει το λαό ότι ο μοναχός που βασανίστηκε έπρεπε να θεωρηθεί μάρτυρας της πίστεως, όμως αυτό δεν έγινε αποδεκτό από κάποιους χριστιανούς και τελικά ο Κύριλλος υποχώρησε [Maria Dzielska, «Υπατία η Αλεξανδρινή», εκδόσεις Ενάλιος, 1997, σελ. 162]. 


      Έτσι λοιπόν, πολύς κόσμος από τους χριστιανούς θεώρησε ότι γι’ αυτή την αδιάλλακτη στάση του Ορέστη να έρθει σε συνεννόηση με τον Κύριλλο, υπεύθυνη ήταν η Υπατία η οποία ήταν πολύ καλή φίλη του Ορέστη. Επειδή σε αυτήν φοιτούσε ο Ορέστης και επειδή νομίσθηκε από το πλήθος ότι αυτή υπέθαλπε το μίσος του Ορέστη κατά του επισκόπου, μια μέρα του Μαρτίου 416 ή 415, επιστρέφοντας επί δίφρου εις το σπίτι της, ένας όχλος φανατικών την συνέλαβε και αφού εν αλαλαγμό την έσυρε στο Καισάρειο, γδύνοντας την, με όστρακα σκληρά την έγδαραν φονεύοντάς και διασπώντας της τα μέλη. Έπειτα την έσυραν στην τοποθεσία Κιναρώνα και την έκαψαν. [Σωκράτης Σχολαστικός «Εκκλησιαστική Ιστορία» Ζ’ 15: «…Διὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις αἰσχύνη ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄ ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ κατεπλήττοντο. Κατὰ δὴ ταύτης τότε ὁ φθόνος ὡπλίσατο· ἐπεὶ γὰρ συνετύγχανε συχνότερον τῷ Ὀρέστῃ͵ διαβολὴν τοῦτ΄ ἐκίνησε κατ΄ αὐτῆς παρὰ τῷ τῆς ἐκκλησίας λαῷ͵ ὡς ἄρα εἴη αὕτη ἡ μὴ συγχωροῦσα τὸν Ὀρέστην εἰς φιλίαν τῷ ἐπισκόπῳ συμβῆναι»]. 


      Και τελικά φτάνουμε στο τραγικό γεγονός, όπου κάποιος Αναγνώστης (απλός ακόλουθος του Χριστιανισμού) με το όνομα Πέτρος ήταν ο επικεφαλής και ο παρακινητής του όχλου για την κατακρεούργηση της Υπατίας [Σωκράτης Σχολαστικός, «Εκκλησιαστική Ιστορία», Ζ’ 15 και Ιωάννης Νικίου, «Χρονικόν»,84. 87-103]. 


      Άρα ουδεμία σχέση δεν είχε ο Κύριλλος με αυτό το έγκλημα! Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κύριλλος κατά την διάρκεια της δολοφονίας της Υπατίας απουσίαζε από την Αλεξάνδρεια. Συμπέρασμα: Ο Κύριλλος βρισκόταν σε σύγκρουση με τον Ορέστη για θέματα που αφορούσαν τα κοινά της πόλης. Ο Ορέστης ευνοούσε το εβραϊκό στοιχείο της πόλης σε βάρος των χριστιανών και αυτό ήταν το γεγονός που οδήγησε στη κορύφωση της κόντρας μεταξύ Κυρίλλου και Ορέστη (είναι περίεργο πως οι «απόγονοι» του Jacob Frank (יעקב פרנק) και των λοιπών διαφωτιστών, ομιλούν περί ιουδαιο-χριστιανισμού, όταν οι συγκρούσεις μεταξύ Χριστιανών και Εβραίων ήταν συχνές και σκληρές, σε αντίθεση με τους «εθνικούς» που ουδέποτε ήρθαν σε αντιπαράθεση με τους Εβραίους). Ο Κύριλλος όμως ήθελε να συμφιλιωθεί με τον Ορέστη αλλά ο δεύτερος δεν το ήθελε. Έτσι κάποιοι χριστιανοί θεώρησαν ότι αυτή η στάση και η εναντίωση του Ορέστη προς τον Κύριλλο και το χριστιανικό στοιχείο της πόλης, ότι ήταν αποτέλεσμα της επιρροής της Υπατίας και έτσι αποφάσισαν με πρωτεργάτη και παρακινητή τον αναγνώστη Πέτρο[να σημειωθεί ότι αναγνώστης δεν ήταν ιερωμένος, ούτε καν βαπτισμένος (Σωκράτης Σχολαστικός, «Εκκλησιαστική Ιστορία» Ε’ 22 )] να οδηγηθούν στην οικία της Υπατίας και να την κατακρεουργήσουν! 


      Η πιο αξιόπιστη πηγή για την δολοφονία της Υπατίας, ο Σωκράτης ο Σχολαστικός, δεν επιρρίπτει ευθύνες στον Κύριλλο. Αυτό το επιβεβαιώνουν και μεταγενέστεροι έγκριτοι ιστορικοί και συγγραφείς: -«είναι φανερόν ότι ο Κύριλλος δεν είχε καμμίαν ανάμιξιν εις το επεισόδιον, διότι, αν συνέβαινε κάτι παρόμοιον, και ο Σωκράτης θα το ανέφερε ρητώς και οι μετέπειτα αντίπαλοι του Νεστοριανοί δεν θα παρέλειπαν να το χρησιμοποιήσουν ως όπλον εναντίον του» [Παναγιώτης Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», τόμος Δ΄, εκδόσεις Κυρομάνος, 2006, σελ. 342]. «Ότι ο Κύριλλος είχε οποιαδήποτε συμμετοχή σε αυτή τη θηριωδία, δείχνει να αποτελεί μια αστήρικτη συκοφαντία» [Philip Schaff, History of the christian church, Vol. 3 (Chapter X, §171. Cyril of alexandria), 1910, σελ. 943, υποσημ. #1] . «Καμία ιστορική πηγή δεν αποδίδει άμεσα» στον Κύριλλο [Στυλιανός Γ. Παπαδόπουλος, «Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας», 2004, σελ. 30] .   «Δέχθηκε επίθεση από έναν χριστιανικό όχλο υπό τον έλεγχο Πέτρου του Αναγνώστη και θανατώθηκε. Ο αρχιεπίσκοπος Κύριλλος, θεωρήθηκε ύποπτος για ανάμιξη, αλλά η ευθύνη του, δεν αποδείχθηκε ποτέ»[Cross F. L.-Livingstone E. A., The Oxford dictionary of the Christian Church, 3rd ed., Oxford University Press,1997, σελ. 817].   «Στερείται κάθε ουσιαστικής αποδείξεως που να συνδέει τον Αγ. Κύριλλο άμεσα με το επεισόδιο(δολοφονία της Υπατίας)» [Γεώργιος Φλορόφσκυ, «Οι Βυζαντινοί Πατέρες του 5ου αιώνα»,1992, σελ. 457].   


      Τέλος, να πούμε ότι η Υπατία ήταν πέρα από λαμπρή επιστήμονας, ήταν και άκρως ηθική και ασκητική γυναίκα, παρέμεινε παρθένα μέχρι το τέλος της ζωής της(είναι οξύμωρο οι διάφοροι επιφανειακοί αρχαιολάτρες να κατηγορούν τον χριστιανισμό επειδή διδάσκει την παρθενία και από την άλλη να παραβλέπουν ότι η Υπατία έμεινε σε όλη της ζωή αγνή). 


      Και κάτι τελευταίο, που μας παραθέτει ο νεοπλατωνιστής, χριστιανός επίσκοπος Πτολεμαΐδας και θαυμαστής της Υπατίας, Συνέσιος ο Κυρηναίος για αυτήν είναι ότι η Υπατία ήθελε να ασπαστεί τον Χριστιανισμό: «ποθώ γαρ Χριστιανή αποθανείν» [Βασίλειος Μυρσιλίδης «Βιογραφία της φιλοσόφου Ελληνίδος Υπατίας», Αθήνα 1926]. 




*Φραγκολεβαντίνοι είναι οι θιασώτες του διαφωτισμού, οι ορθολογιστές υλιστές που έχουν σαν πρότυπο την μασονοκινούμενη «Γαλλική Επανάσταση»…καμία σχέση με την διαλεκτική σκέψη και τον ιδεαλισμό που διέπει τον ελληνισμό ανά τους αιώνες


Πηγὴ:

  Ι.Βεζανής 
Παρατηρητήριο Ελληνοφώνων Γραικύλων  ... 

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Ἡ Ἀξιοπιστία τῆς Μεθόδου Χρονολογήσεως μὲ τὸν Ἄνθρακα 14



                 Ὑπάρχουν τέσσερεις (4) μέθοδοι χρονολογήσεως μὲ βάσιν τὰ ῥαδιενεργὰ στοιχεῖα. Μία ἐξ αὐτῶν εἶνε ἡ χρονολόγησις τῶν εὑρημάτων (πετρωμάτων, ἀπολιθωμάτων) μὲ τὸν ῥαδιενεργὸν Ἄνθρακα 14 (C-14).

            Ὁ ἄνθραξ 14 εἶνε ὁ ἄνθραξ που σχηματίζεται εἰς τὰ ἀνώτερα στρώματα τῆς ἀτμοσφαίρας. Ἄζωτον τῆς ἀτμοσφαίρας καὶ νετρόνια τῆς κοσμικῆς ἀκτινοβολίας (ποὺ βομβαρδίζουν διαρκῶς τὴν ἀτμοσφαιραν) δίδουν τὸν ῥαδιενεργὸν ἄνθρακα (C-14). Αὐτὸς διαπερνᾶ τὴν ἀτμόσφαιραν καὶ εἰσχωρεῖ εἰς τὰ σώματα τῶν φυτῶν καὶ τῶν ζῴων. Ὅταν ἀποθάνῃ ἕνας ὀργανισμός, σταματᾶ νὰ προσλαμβάνῃ Ἄνθρακα 14. Τότε, ἐπειδὴ αὐτὸς διασπᾶται, ὀλιγοστεύει συνεχῶς ἐντὸς τοῦ νεκροῦ ὀργανισμοῦ.
      Ἡ μέτρησις τοῦ Ἄνθρακος 14 εἰς τὰ ἐργαστήρια, ἐπιτρέπει τὸν ὑπολογισμὸν τοῦ χρόνου ποὺ ἐπέρασεν ἀπὸ τὸν θάνατον τοῦ ὀργανισμοῦ, μέχρι τὴν ἐξέτασίν του ἀπὸ τοὺς ἐπιστήμονας.

 


 Ὁ Ἄνθραξ 14 ἔχει ἡμιζωὴν 5,730 ἔτη περίπου. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάθε 5,730 ἔτη μειώνεται ἡ ποσότης του κατὰ τὸ ἥμισυ.




Αὐτὴ εἶνε μία συσκευὴ ἀνιχνεύσεως ῥαδιενεργῶν στοιχείων, ὅπως εἶνε τὸ Οὐράνιον καὶ ὁ Ἄνθραξ 14.






 Ὑπάρχουν ὅμως, μερικὰ προβλήματα, ὅπως:

1ον)   Διὰ τὴν ὀρθὴν μέτρησιν τῆς ποσότητος C14 εἰς ἕνα ὀργανισμόν, ἀπαιτεῖται ἰσοῤῥοπία μεταξὺ τῆς ποσότητος παραγωγῆς C14 καὶ διασπάσεως, πρᾶγμα ποὺ δὲν ὑφίσταται ἀκόμα! 

(Μετρήσεις δείχνουν ὅτι σήμερον ὑπάρχει περισσοτέρα παραγωγὴ C14 ἀπὸ τὴν διάσπασιν 
κατὰ 25%! Κατ᾿ ἀκρίβειαν, σήμερον ὑπάρχει περισσότερος C14 ἀπὸ ὅτι ὑπῆρχεν πρὸ 10 ἐτῶν!).

 Ὁ Dr. Williard Libby εἶνε ὁ ἐφευρέτης αὐτῆς τῆς μεθόδου χρονολογήσεως, κατὰ τὸ 1949, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τὸ βραβεῖον Νόμπελ δι᾿ αὐτήν του τὴν ἀνακάλυψιν.













2ον)   Ἕνας παράγων ποὺ πρέπει νὰ ἔχωμεν ὑπ᾿ ὄψιν μας, εἶνε ὅτι μετὰ ἀπὸ 45 ἡμιζωάς, δὲν μπορεῖ
 νὰ μετρηθῇ (διότι μοιράζεται ὡς ἑξῆς 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, ...) ὁπότε δὲν ἀνιχνεύεται.

        Ὡς ἐκ τούτου...




3ον)    Ἐπειδὴ ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως τῶν ῥαδιενεργῶν στοιχείων εἰς τὰς συγχρόνους μετρήσεις εἶνε σταθερός, θεωρεῖται ὅτι πάντοτε αὐτὸς ὁ ῥυθμὸς ἦτο σταθερός. Ἀλλοιῶς, δὲν μπορεῖ νὰ γίνῃ χρονολόγησις. 

Αὐτὸ ὅμως, ἀπεδείχθη ὅτι δὲν εἶνε σωστόν. Ὁρισμένοι ἐξωτερικοὶ παράγοντες παρεμβαίνουν καὶ ἀλλάζει ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως. Ἡ πυρηνικὴ βιομηχανία πλέον, στηρίζεται εἰς τὴν ἐπιτάχυνσιν τοῦ ῥυθμοῦ διασπάσεως, μὲ ἐμπλουτισμὸν Οὐρανίου. Αὐτὸς ὁ ἐμπλουτισμός, ἀπεδείχθη ὅτι γίνεται καὶ μὲ φυσικὸν τρόπον, ἀλλάζοντας τὸν φυσικὸν ῥυθμὸν διασπάσεως καὶ ἀνατρέποντας τὰς χρονολογήσεις ἑκατομμυρίων καὶ δισεκατομμυρίων ἐτῶν, μειώνοντάς τας εἰς μόνον μερικὰς χιλιάδας ἐτῶν! 



4ον)    Διὰ νὰ γίνῃ δυνατὴ ἡ χρονολόγησις, θεωρεῖται ὅτι ἀρχικῶς ἡ συγκέντρωσις τῶν ῥαδιενεργῶν οὐσιῶν εἰς τὸ εὕρημα ἦτο μηδενική. Αὐτὸ ὅμως, εἶνε αὐθαίρετον! Οὔτε ἀπεδείχθη ποτέ, οὔτε εἶνε δυνατὸν νὰ ἀποδειχθῇ ποτέ, ὅπως τονίζει ὁ ἀστρονόμος Ἄλλαν Γ. Σάνταζ εἰς τὸ βιβλίον "Ἐπιστημονικὸν Ἔτος", τοῦ 1968. Καὶ ὁ λόγος; Διότι κανεὶς ἀστροφυσικὸς δὲν ἦτο παρὼν εἰς τὴν δημιουργίαν τους! 

Καὶ ὁ καθηγητὴς τῆς Μεταλλουργίας Μέλβιν Ἀ. Κούκ, εἶνε κατηγορηματικός: «Ἀτυχῶς, μόνον ὑποθέσεις μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιος, δι᾿ αὐτὰς τὰς συγκεντρώσεις ῥαδιενεργῶν στοιχείων. Τὰ χρονολογικὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἐπιτυγχάνονται τοιουτοτρόπως, δὲν μποροῦν νὰ εἶνε παρὰ ὑποθέσεις» (Prehistory and Earth Models, σελ. 24).


 Καὶ κάτι ἄκρως σημαντικόν!

   Εἰς ἕνα λείψανον (π.χ. ζῴου), μποροῦμε νὰ μετρήσωμεν καὶ μάλιστα μὲ πολλὴν ἀκρίβειαν, τὸν C14 ποὺ ἔχει καὶ τὸν ῥυθμὸν διασπάσεώς του, ἀλλά:


   1ον) Δὲν γνωρίζουμε τὴν ἀρχικὴν ποσότητα C14 ποὺ εἶχεν τὸ ζῷον, ὅταν ἀπέθανε καὶ 

   2ον) Δὲν γνωρίζουμεν ἂν ὁ ῥυθμὸς διασπάσεως ἦτο σταθερός!

   

Τὸ κατωτέρω παράδειγμα εἶνε πολὺ χαρακτηριστικόν!

Εἰσερχόμεθα εἰς ἕνα δωμάτιον ὅπου ἀνάβει ἕνα κερί. Μποροῦμε νὰ μετρήσωμε τὸ ὕψος του καὶ τὸν ῥυθμὸν καύσεώς του, ἀλλά ...


1ον) Πότε ἄναψε;
2ον) Πόσον ἦτο τὸ ἀρχικόν του ὕψος;
3ον) Καιγόταν πάντοτε μὲ τὸν ἴδιον ῥυθμόν;






Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, ἂς ἴδωμε καὶ 


τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς μεθόδου...



   

Ζῶντα μαλάκια/ὀστρακόδερμα εἶχαν

 χρονολογηθῆ μὲ τὸν C14 καὶ εὑρέθησαν

 ὅτι ἦσαν 2,300 ἐτῶν!!!







 Φρεσκοσκοτωμένη φώκια ἔδειξεν ὅτι 

 ἀπεβίωσε πρὸ 1.300 ἐτῶν!!!    ------------->>










Κελύφη ζώντων σαλιγκαριῶν ἔδειξαν ὅτι 

εἶνε 27,000 ἐτῶν!!!











Ἕνα μέρος τοῦ σώματος ἑνὸς μαμμοὺθ

 ἔδειξεν ὅτι εἶνε 29,500 ἐτῶν 


καὶ ἄλλο μέρος τοῦ ἰδίου μαμμοὺθ


 ἔδειξεν ὅτι εἶνε 44,000 ἐτῶν!!!





Τὸ κάτω ἄκρον τοῦ ποδὸς ἑνὸς μαμμοὺθ 


ἔδειξεν ἡλικίαν 15,380 ἐτῶν, 


ἐνῷ τὸ δέρμα καὶ ἡ σάρξ του 21,300 ἐτῶν!!!







Ζῶντες πιγκουΐνοι ἔδειξεν


 (πάντοτε ὁμιλοῦμε περὶ τῆς μεθόδου


 χρονολογήσεως τοῦ Ἄνθρακος 14) 


ὅτι εἶνε 8,000 ἐτῶν!!!





     Τὰ ἀνωτέρω παραδείγματα εἶνε ἁπλῶς ἐνδεικτικά!


 Ὑπάρχουν πολὺ περισσότερα καὶ δείχνουν τὴν παντελῆ ἀναξιοπιστίαν τῆς μεθόδου χρονολογήσεως μὲ τὸν Ἄνθρακα 14!


Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Τὸ ὀργανωμένον σχέδιον τῆς λαθρομεταναστεύσεως


Πειραιεύς 20 Μαρτίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

     Ἡ ἑβδομαδιαία Τουρκική ἐπιθεώρηση AKSΥON τευχ. 1000/3.2.2014 δημοσίευσε μία τρομακτική ἀποκάλυψη πού ἐπιβεβαιώνει κατά φοβερό τρόπο καί ἀποκαλύπτει τόν βρώμικο σχεδιασμό τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Τουρκίας καί τῆς κυβέρνησής της γιά τήν ἐκπόρθηση καί ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἑλλάδος.
        Ἡ δήλωση στό παρελθόν τοῦ Τούρκου Πρωθυπουργοῦ Τουργκούτ Ὀζάλ ὅτι δέν χρειάζεται πόλεμος μέ τήν Ἑλλάδα γιά τήν ἐκ νέου κατάκτησή της ἀλλά ἁπλῶς καί μόνο ἡ βαθμιαία καί μεθοδευμένη ἀποστολή «τριῶν τεσσάρων ἑκατομμυρίων φανατικῶν μουσουλμάνων» γιά τήν δημογραφική της ἀλλοίωση καί τήν ἐθνοτική της στρέβλωση ὑλοποιεῖται ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τό δημοσίευμα μέ τόν καλύτερο τρόπο. Ταυτοχρόνως τό νεοοθωμανικό ὅραμα τοῦ ΥΠΕΞ Τουρκίας κ. Νταβούτογλου πού ἐνστρερνίζεται πλήρως τό κυβερνόν κόμμα τοῦ Τ. Ἐρντογάν βρίσκει τήν καλύτερη πρακτική του ἐφαρμογή στίς ἀποκαλύψεις τῆς τουρκικῆς ἐπιθεώρησης. 
       Δημοσιεύεται λοιπόν στό τεῦχος πού ἀναφέραμε ὅτι ἡ μεγαλύτερη μυστική Τουρκική ὑπηρεσία JITEM τῆς τουρκικῆς στρατοσυνοριοφυλακῆς εἶναι αὐτή πού κατ’ ἐντολή καί μέ τήν ἔγκριση τοῦ Ταγὶπ Ἐρτογάν μεταφέρει σέ καθορισμένες καί ἐλεγχόμενες διαδρομές πρός τίς Τουρκικές ἀκτές τοῦ Αἰγαίου καί πρός τόν Ἕβρο καί μέ πληρωμένους «ὑπαλλήλους»-δουλεμπόρους χιλιάδες μουσουλμάνους παράνομους μετανάστες πρός τή χώρα μας μέ σκοπό τήν ἐπίτευξη τῶν σχεδιασμῶν τοῦ μουσουλμανικοῦ τόξου πού προωθεῖ μέ τεράστια κονδύλια ἡ Σουνιτική ναυαρχίδα τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας καί τοῦ Κατάρ. Εἶναι ἐκπληκτικό το γεγονός πού ἀναφέρεται στό δημοσίευμα ὅτι ἡ Τουρκική ἀκτοφυλακή δέν ἔχει κανένα δικαίωμα νά ἐπέμβει σέ αὐτές τίς ἐπιχειρήσεις τῆς JITEM ἀλλά ἀντιθέτως ἔχει ρητές ἐντολές τῆς τουρκικῆς κυβέρνησης νά συνδράμει τίς διαδικασίες καί μάλιστα νά προκαλεῖ «ἀτυχήματα» στήν ἀκτογραμμή τῶν χωρικῶν ὑδάτων τῆς πατρίδος μας γιά νά ἐξαναγκάζει τούς Ἕλληνες λιμενοφύλακες νά μεταβάλουν τίς ἐπιχειρήσεις ἀποτροπῆς εἰσόδου παρανόμων μεταναστῶν στήν χώρα σέ ἐπιχειρήσεις διασώσεως κινδυνευόντων παρανόμων μεταναστῶν στήν θάλασσα. Εἶναι τόσο ἀδίστακτοι δέ ὥστε γιά νά δημιουργεῖται κλίμα συμπαθείας καί νά ἀπομονώνονται φωνές ἐθνικοῦ συναγερμοῦ γιά τήν ἐπιχειρούμενη ἐπέλαση τῶν Μουσουλμάνων καταληψιῶν τῆς Χώρας πού θά ὑλοποιήσουν τό νεοοθωμανικό ὄνειρο νά πνίγουν γυναῖκες καί παιδιά στά νερά τοῦ Αἰγαίου ἀφοῦ τούς στοιβάζουν σέ σαπιόβαρκες χωρίς σωσίβια καί καμμία σχετική ὑποδομή. 
     Σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα πού παραθέτει ἡ ἀποκαλυπτική αὐτή ἔρευνα τῆς τουρκικῆς ἐπιθεωρήσεως κάθε χρόνο περίπου 150.000 παράνομοι μετανάστες ἀπό πολλές μουσουλμανικές χῶρες τῆς Ἀσίας καί τῆς ὑποσαχάριας καί Βόρειας Ἀφρικῆς πού φθάνουν στήν Τουρκία μόνο μέ τήν δήλωση τῆς Μουσουλμανικῆς τους πίστεως συγκεντρώνονται ἀπό τήν JITEM καί προωθοῦνται βάσει συγκεκριμένου προγράμματος καί σχεδιασμοῦ.
     Τό ὀργανωμένο αὐτό κύκλωμα τῶν μυστικῶν Τουρκικῶν ὑπηρεσιῶν καί τῆς Τουρκικῆς κυβέρνησης ἄρχισε νά λειτουργεῖ κατά τό δημοσίευμα ἀπό τό 1993 καί μετά τό 2001 τά κύμματα τῶν παρανόμων μεταναστῶν ἔγιναν κυριολεκτικά ποτάμι μέ σκοπό νά πνίξουν τήν ἐθνική ὁμοιογένεια τῆς Ἑλλάδος καί νά ἰσλαμοποιήσουν τήν Εὐρώπη. Σημαντικό στρατηγεῖο τῆς μυστικῆς τουρκικῆς ὑπηρεσίας JITEM πού ἔχει τήν εὐθύνη γιά τήν προώθηση στά Τουρκικά παράλια τοῦ Αἰγαίου καί τήν παράνομη διαπόρθμευση στήν Ἑλλάδα βρίσκεται στήν πόλη τοῦ Ἀϊδινίου, λίγα χιλιόμετρα ἀνατολικά τῆς Σμύρνης. Ἐκεῖ καταστρώνονται τά τελικά σχέδια καί τά μέσα προωθήσεως τοῦ δολίου αὐτοῦ σχεδιασμοῦ τῆς Σουνιτικῆς Τουρκίας. Ἀπό τό 2005 ὅπως ἀπεκάλυψε ἀνώτατος πρ. ἀξιωματικός της Τουρκικῆς μυστικῆς ὑπηρεσίας JITEM στήν τουρκική ἐπιθεώρηση AKSYON ὅλη ἡ ἐπιχείρηση τελεῖ ὑπό τήν ἄμεση ἐπιτήρηση τοῦ Τούρκου Πρωθυπουργοῦ καί γιά νά θολώνονται τά νερά ἡ Τουρκική διπλωματία ἔχει πάρει σαφεῖς ἐντολές νά συκοφαντεῖ τήν χώρα μας στά διεθνῆ φόρα ὅτι δῆθεν στήν Ἑλλάδα διατηροῦνται στρατόπεδα τρομοκρατῶν τοῦ ΠΚΚ καί ἐκπαιδεύονται τρομοκράτες γιά νά περάσουν στήν Τουρκία σέ μιά παμπόνηρη ἐξίσωση τῆς ἀποκαλυπτομένης πλέον ἐκστρατείας ἀλλοίωσης τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας μας καί ἐξισλαμισμοῦ τῆς ὀρθόδοξης Ἑλλάδας καί κατ’ ἐπέκτασι τῆς χριστιανικῆς Εὐρώπης. Τό ἴδιο ὀργανωμένο σχέδιο ἐφαρμόζεται ἀπό τήν Σαουδική Ἀραβία καί τό Κατάρ μέ «ἐκτελεστές» τίς ἰσλαμικές κυβερνήσεις τῆς Λιβύης καί τῆς Τυνησίας πού φρόντισαν νά ἐγκαταστήσει τό Σιωνιστικό λόμπυ τῆς Δύσεως μέ κατεύθυνση τίς ἰταλικές ἀκτές καί μέ ἐφαρμογή τοῦ ἰδίου σχεδιασμοῦ.

     Ἐχω ἀποδείξει μέ συγκριτική μου μελέτη πού κυκλοφορεῖται στό διαδίκτυο ὅτι τό Ἰσλάμ ἀποτελεῖ πολιτικοστρατιωτικοοικονομικό σύστημα καί ὄχι ἀσφαλῶς ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἀσύμβατο πλήρως μέ τίς ἔννοιες τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ κεκτημένου καί τῆς Δημοκρατίας καί ἐκφραστικότατο γιά τήν ἐπιβολή θρησκευτικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ καί ἑπομένως οἱ λογῆς λογῆς «χρήσιμοι ἠλίθιοι» ὅπως τούς ἀποκαλοῦν οἱ ἴδιοι οἱ Μουσουλμάνοι πού συνοδοιποροῦν εἴτε ἀργυρώνητοι ἀπό τό σουνιτικό μουσουλμανικό μπλόγκ, εἴτε ἐλαυνόμενοι ἀπό ἐμπάθεια κατά τῆς Χριστιανικῆς των ταυτότητος καί πού ἀφελῶς πιστεύουν ὅτι δυνάμει τοῦ δόγματος «ὁ ἐχθρός τοῦ ἐχθροῦ μου εἶναι φίλος μου» γεμίζοντας τήν Ἑλλάδα τζαμιά τοῦ Ἰσλάμ μέ τό ψευδοπρόταγμα τοῦ δῆθεν εὐρωπαϊκοῦ οὐμανισμοῦ καί τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου στά ὁποῖα ἀσφαλῶς δέν ἀνήκουν ἡ παραχώρηση τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας καί τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπείας, θά «ἀποσκορακίσουν» ἐπί τέλους τήν Ἑλληνορθοδοξία, θά βρεθοῦν μέ τό μαχαίρι στό λαιμό ὅταν θά ξυπνήσουν ἀπό τήν παράκρουση στήν ὁποία τελοῦν σήμερα. Γιατί ὅλοι αὐτοί δέν ἐκτιμοῦν τήν πραγματική ἐλευθερία πού ὁ Χριστιανισμός ἐπαγγέλεται καί ὑλοποιεῖ καθημερινῶς καί γιά νά τόν γκρεμίσουν δίνουν ἰθαγένεια μέ τόν ἄθλιο νόμο Ραγκούση ἤ ἀναλύονται σέ δάκρυα στά τηλεοπτικά παράθυρα γιά τήν δῆθεν σκληροκαρδία τῶν Ἑλλήνων συνοριοφυλάκων καί μετά βέβαια τρῶνε ἀδιατάρακτοι τήν «μπριζόλα» τους στό ὀβελιστήριο τῆς ἐπιλογῆς τους πού ἀπρόσκοπτα καί ἀδιαμαρτύρητα λειτουργεῖ ἐν μέσῳ τῆς Μ. Σαρακοστῆς. Γιά νά δοῦμε ὅμως ἄν ὅ μή γένοιτο ἐπιτρέψει ὁ Θεός γιά τήν πολλή μας κακότητα νά ὑλοποιηθεῖ ὁ σχεδιασμός τοῦ σουνιτικοῦ μπλόκ θά τολμοῦν ὅλοι αὐτοί νά παραβιάζουν τήν νηστεία τοῦ Ραμαζανίου καί νά διατηροῦν τίς κεφαλές των ἐπί τῶν ὤμων των;

     Τέλος ὀφείλω νά συγχαρῶ δημόσια τόν ἐκλεκτό συναγωνιστή συγγραφέα Τουρκολόγο Δημοσιογράφο κ. Ν. Χειλαδάκη φίλο καί ἀδελφό διότι ἀσχολήθηκε καί παρουσίασε ἔντονα αὐτό τό τρομακτικῆς σημασίας θέμα.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ